Een klein zwart boekje met rode randjes ligt op het aanrecht. Het is mijn geheugen deze dagen. Dicht beschreven pagina’s vol klussen en klusjes. Op de computer, in en om het huis. Of zoals vandaag bovenop het huis.
De man in het blauw is hem dan: mijn onvervangbare buurman Evert. Hij zou ‘op de Berg’ (de echte Amersfoorter weet wat ik bedoel) hebben kunnen wonen als ik al zijn diensten had moeten betalen.
Na deze klus vertrok Evert naar zijn dochter en wachtte mij een volgend karwei. Zo rommel ik door. Al is het heerlijk om even thuis te zijn. Geen regelmatig, weinig verplichtingen. Deze blog zal dus ook even rustiger zijn…
Floris Mulder 