Terwijl Bas slaapt in de kinderwagen loop ik met Saar naar de supermarkt om voor het laatst in 2009 boodschappen te doen. Om ons heen klinkt het geknal van vuurwerk. Soms ver weg een ‘bom’, soms dichtbij een ‘pffffffft’. Een keer knalt een stevig stuk vuurwerk op een meter of 20 verderop. Boem!! We lopen door en komen tot het volgende gesprek:
Saar: "Ik weet waarom je het een rotje noemt."
Ik: "Ik weet het volgens mij ook."
Saar: "Zeg jij het maar eerst."
Ik: "Volgens mij is het een rotje omdat het een rot knal geeft."
Saar is even stil, ze denkt na. Mijn verklaring wordt gewogen.
Saar: "Nee, ik denk niet dat je gelijk hebt."
Ik: "Pardon? Waarom niet?"
Saar: "Volgens mij heet het een rotje omdat mensen zich rot schikken als zo’n ding afgaat."
Zoveel wijsheid, een waardig afscheid van weer een jaar. Beste wensen voor 2010! Ik hoop dat mijn hoofd minder vol zal zitten. Het liep de laatste weken een beetje de spuigaten uit. Geniet!