Intuïtie

Intuïtie. Dat moet het geweest zijn. Saar mocht vandaag haar derde zwemles beleven. Een eindje buiten het zwembad stond ik intussen met twee andere vaders te praten. Het gevoel gutste opeens mijn hoofd binnen: ik moet even gaan kijken bij Saar. Twintig meter verderop keek ik door het raam het zwembad in. En ja hoor, Saar had hulp nodig bij het plassen en haar vragende ogen zochten mij achter de ramen. Bijzonder hè, dat ik precies op het goede moment kom aanlopen?

Fien ontpopt zich intussen tot een grote deugniet die hard werkt om afscheid te nemen van haar luiers. Regelmatig loopt ze al uren achtereen zonder luier. Het gaat best goed, ze gaat regelmatig naar de toilet! Al is ze nog steeds een deugniet die graag een grapje maakt. Al kon ze vanavond niet lachen. Vorig jaar waren de meiden in Normandië vonden de meiden mosselen nog wel lekker maar vandaag gingen de schelpen d’r niet in. Dus hebben Fleur en ik ze maar soldaat gemaakt. Zalig.