Vandaag een lastige dag thuis gehad. Fien en Sarah hebben een verbond gesloten. Hoe? Dat weet ik niet. Maar kennelijk hebben de vier blauwe kraaloogjes elkaar eens goed aangekeken. En het zijn zussen. Kleine zusjes, maar die begrijpen elkaar. Ook zonder praten.
Van zondag op maandag 2 uur geslapen. Door die bommelding. Afgelopen nacht 6 uur geslapen. Toen ik op was begon het. Sarah wilde alleen maar snoep en huilde haar ogen rood. Fien wilde alleen maar vastgehouden worden en eten. Snoep krijgt Saar zeker ’s ochtends niet. Na de voeding bleef Fien muiten.
De enige remedie was de fiets. De fiets van mamma. Als ik er op rij voel ik me altijd een beetje opgelaten. Saar voorop. Fien achterop. En mijn grote lichaam er tussen geperst. Het is net een slagschip, maar het werkt wel. Fien bekeek de wereld met een glimlach en Sarah zat weer vrolijk te kletsen. Helemaal toen ze een ijsje kreeg. De dames waren vrolijk en ik nog verder uitgeput. Maar ja, voor die kleine schatjes moet je als vader iets overhebben.
Floris Mulder 