Het plan was prima. Meer dan prima zelfs. Na het hockey zouden Bas, Saar en ik snel richting Peer in België rijden. Samen met mijn neef en zijn zoon zouden we daar genieten van indrukwekkende vliegtuigen en helikopters.
Maar we zijn nog niet weg bij de hockeyclub of mijn neef hangt aan de lijn. “Je kan beter omkeren. Het is hier ijskoud. Het wolkendek hangt op zo’n honderd meter, dus je ziet bijna niets. En een aantal programma-onderdelen zijn al afgelast. Volgens mij heeft het niet zoveel zin om daar al die uren voor in de auto te zitten.”
Bas, Saar en ik overleggen. We besluiten het advies van mijn neef op te volgen. We keren om. Balend. Want we hadden wel zin in het uitje. Gelukkig hebben we de foto’s nog van het hockey – ik had mijn telelens toch bij me voor de vliegtuigen: