U bent het zich waarschijnlijk niet bewust maar u kijkt naar een bijzondere foto. Ik drukte vanochtend in alle vroegte op het knopje van het fototoestel. Saar staat gewassen, opgemaakt en aangekleed in de keuken. Voor half acht! Ook bijzonder: ze bedacht zelf om de wekker om 6.30 uur te zetten.
Saar is helemaal enthousiast over de middelbare school. Ook de derde dag wil ze ruim op tijd zijn. Gisteren beleefde ze weer een heerlijke dag. Toen ik arriveerde uit Drenthe ‘besprong’ ze me met verhalen. Een paar flarden uit het waanzinnig opgetogen betoog van mijn dochter:
“Ik liep naast de mentor, een echt hele aardige vrouw. Ze vroeg of ik het spannend vond. Niet zomaar maar echt geïnteresseerd.”
“Als je door de gangen loopt is het soms echt wel druk. Die zesdeklassers zijn echt groot. En als ze je niet zien dan botsen ze gewoon tegen je op.”
“De tweede- en derdeklassers zijn het ergst. Die zijn natuurlijk zelf net uit de brugklas, dus die voelen zich echt groter.”
“Ik heb mijn kluisje gekregen. Recht tegenover Beer (een van haar beste vrienden van de basisschool, red.). Het magneet-spiegeltje heb ik er nog niet ingehangen, dat komt later wel.”
“De concierges zijn best streng.”
“Mijn boeken liggen nog op mijn kamer. We hoeven ze nog niet mee te nemen. Pas vrijdag beginnen we met de echte lessen.”
“Balen, ze hebben mijn rooster nu al aangepast. Nu heb ik woensdag het eerste uur toch les en geen vrij meer.”
“Moet je eens kijken hoeveel regels ze hebben”, zegt ze terwijl ze de A4-tjes leest in de keuken.
Floris Mulder 