De kinderen zingen uit volle borst, al neigt Bas naar opgeven. Hij gelooft niet dat het nog zin heeft. Onze zoon wil niet uitleggen waarom, maar hij wil geen cadeau’s meer. Zijn chagrijnige gezicht klaart echter volledig op als hij voor het raam plotseling een donker gezicht ziet. Daarachter zien we een rode lange man verschijnen: Sinterklaas. Het volgende half uur krijgen de kinderen pepernoten, zingen we liedjes en alle kinderen krijgen de aandacht die ze verdienen. Politiek correct of niet, het is een gezellig moment van oer-Hollandse traditie waarbij zelfs de 10-jarige Saar weer even helemaal opgaat in het spel. En ook ik zing vrolijk mee, een goede remedie tegen de dagelijkse beslommeringen. Vandaag was het Sinterklaas zelf, morgen volgen de cadeaus want die was Zwarte Piet ‘per ongeluk’ vandaag vergeten…
Floris Mulder 