Bezigheidstherapie in de trein

Je hebt mensen die reizen met de trein haten. Als ze een gele slinger door het landschap zien flitsen krijgen ze rode vlekken in de nek. Ik heb daar geen last van. Ik vind een tochtje met de trein over het algemeen een aangename bezigheid. Zo mocht ik vandaag ruim 4 uur gast zijn van de NS – ik had cursus in Maastricht. Ondanks de reisduur was er van verveling geen sprake. Er waren de voorbereidingen voor een gave klus komende zaterdag. En natuurlijk was er het fotograferen van de bordjes. Totaal zinloos, maar wel grappig.

Geef een reactie

Vul je gegevens in of klik op een icoon om in te loggen.

WordPress.com logo

Je reageert onder je WordPress.com account. Log uit /  Bijwerken )

Twitter-afbeelding

Je reageert onder je Twitter account. Log uit /  Bijwerken )

Facebook foto

Je reageert onder je Facebook account. Log uit /  Bijwerken )

Verbinden met %s