Ziekenboeg

Het huis raakt langzaam gevuld met zieken. Bas is als eerste getroffen, de koorts hield ‘m gisteravond en vannacht dusdanig in z’n greep dat de kleine man gloeiend en huilend lag te ijlen. Een zetpil en rust doen wonderen, Bas heeft vanochtend een beschuitje op en de praatjes borrelen langzaam weer op.

Het diepste dal zijn we met Bas voorbij – zo hoop ik – maar via de telefoon is nieuw onheil bericht. Samen een ingepakte (dekens, badjas en sloffen) zoon heb ik zojuist Saar van school opgehaald. Ook onze oudste is ziek, hoofdpijn en misselijkheid zijn de klachten. Two down, three to go. Maar we laten ons niet kisten. Ik ren zo naar beneden, sinaasappelen uitpersen, kopjes thee maken, beschuitjes smeren en ter afleiding vrolijke grapjes maken.