Fien kan iedere dag kiezen uit een grote stapel voorleesboeken. Een verdieping lager staan nog meer interessante, avontuurlijke, fijne boeken op haar te wachten. Maar deze avond negeert onze middelste al deze werken. Ze wil maar één ding: ik moet haar de brief voorlezen die net bezorgd is. Voor het eerst gaat Fien op kamp, samen met Saar. Maar onze oudste ging al twee keer eerder op dit avontuur.
Fien zou het liefst vandaag nog in de auto springen om het kamp te bezoeken. Maar ze moet nog een paar weken wachten. Daarom pakken we maar weer de brief. En zo zit ik op zolder, in een stoel, met Fien op schoot. We lezen de brief. Het hoogtepunt is de paklijst. Neem je badpak mee, vergeet je bandjes niet als je nog geen zwemdiploma hebt, staat er. Fien glundert van trots als ik zeg dat zij dat die bandjes lekker niet meer nodig heeft omdat ze al haar B-diploma heeft. Als we onderaan de brief komen, vraag Fien met een lief stemmetje: "Pap, wil je het nog een keer voorlezen, vanaf het begin?" Natuurlijk doe ik dat. De voorpret van een grootst avontuur is minstens zo fijn als het avontuur zelf.
Floris Mulder 