Even bel ik met het thuisfront. Omdat ik vanavond nog moet werken – sportprogramma presenterern – wil ik even horen hoe het gaat. Ik zie iedereen niet vóór morgenochtend, pas vannacht kom ik thuis.
Van Fleur hoor ik het verhaal over haar juffenverjaardag op school. Het was gezellig en het leverde ons een paar taartjes op. Hoera. Vrouwlief heeft, zoals altijd, ook aan mij gedacht en een zorgt dat er een taartje overblijft. Toch maakt onze jongste zich zorgen. "Wil je nog iets tegen papa zeggen," vraagt Fleur aan Bas. Ik hoor in de verte het antwoord: "Wil hij mijn taartje hebben? Dat mag. Hij mag mijn taartje wel hebben." Het is een zorgzaam ventje. Het is een bevestiging van iets wat we al wisten: Bas zorgt ook vaak dat zijn zussen geen snoep of koekjes tekort komen.
Ik laat via Fleur aan mijn zoon weten dat hij vooral moet gaan genieten van het taartje. In gedachte zie ik het voor me: Bas met een mond vol taart. Een heerlijk gezicht.
Bas is een heel lief sociaal mens!!!
Bas is een heel lief sociaal mens!!!
Bas is een heel lief sociaal mens!!!
Bas is een heel lief sociaal mens!!!
Bas is een heel lief sociaal mens!!!
Bas is een heel lief sociaal mens!!!
Bas is een heel lief sociaal mens!!!