De kleine man heeft een nieuwe wereld ontdekt: je kan als man ook redelijk makkelijk staand plassen! Wat een feest. Bas staat nu regelmatig met z'n broek op de enkels voor de toiletpot geconcentreerd te mikken. Het zijn van die momenten dat hij helemaal niets zegt. Dat kan hij er niet bij hebben.
Twee weken sloeg het noodlot toe tijdens een plassessie. Hoe het kwam hebben we niet kunnen achterhalen, maar de wc-bril bleek niet goed overeind te staan… Met een behoorlijke klap belandde de bril op de jongeheer van onze jonge heer. Het leverde geen echte schade op, maar het deed pijn, erg veel pijn. Vandaag bleek nog maar eens hoeveel pijn.
"Papa, hij is op mijn plasser gevallen," zegt Bas terwijl hij naar de wc-bril wijst. Ik kijk hem vragend aan. "Toch niet weer?" Nee, schudt onze jongste met zijn hoofd. "Gisteren," zegt hij met een stalen gezicht. Het feit dat twee weken verstreken zijn sinds de pijnlijke klap, maakt voor Bas niet uit. De ervaring is in zijn geheugen gegrift, voelt nog vers aan en zal niet snel verdwijnen.