Morgen is het de dag van de tachtigste TT, ik moet werken. Daarom slaap ik een extra nachtje in Norg. Mijn ouders zijn weg en dat geeft opeens een ouderwets gevoel. Ik vind het gezellig om vaak hier te zijn en weer dichter bij mijn ouders te staan. Maar nu voelt het precies als vroeger: ik eet wat ik wil, kijk naar wat ik wil en ik zit nog langer achter de computer dan normaal. Kortom: ik doe wat ik wil en dat is best weer eens lekker.
Twintig jaar geleden kwam het ongebonden, lekkere gevoel voort uit de puberale drang naar vrijheid. Vandaag komt het voort uit een druk werkzaam leven en een fijn – maar toch altijd druk – gezin thuis. Vanavond ben ik weer even het jongetje van vroeger. Weet u wat: ik loop zo, zonder reden, even met mijn blote voeten door het frisse gras en daarna ga ik lekker ijs eten!
Op weg naar Norg was ik al even het jongetje. Langs de weg mailde ik kort een collega, zet een agent zijn helikopter bijna op mijn auto. Dat is nou de droom baan van veel jongetjes: helipiloot bij de politie. Ik was zo onder de indruk (en nog aan het mailen) dat ik pas bij het opstijgen een filmpje kon maken.
P.s. het verschil met vroeger? Na een avond ben ik die ongebonden sfeer weer zat. Ik wil vooral thuis zijn: bij Fleur en de kinderen.
Floris Mulder 