Soms pakt het leven onverwacht anders uit. Vandaag was het zo’n dag. ‘Even langs de opticien’ bleek een groot gevolg te hebben. Hij bleef maar nieuwe lensjes kiezen en vragen wat de gevolgen waren en weer lensjes kiezen en weer vragen wat de gevolgen waren.
Veel langer dan verwacht zat ik achter het onooglijke apparaat. Rechtop turend naar steeds kleiner wordende lettertjes. De conclusie was ook anders dan verwacht: "Meneer, u heeft geen -1 meer. Het is nu aan beide zijden +0,25. En die kwart wordt grotendeels gecompenseerd door de stand van uw cilinder," zei de beste man terwijl ik hem met grote ogen aankeek. "Maar als ik mijn bril niet op heb zie ik wazig," probeerde ik nog. "Dat komt omdat uw ogen waarschijnlijk de afgelopen jaren gewend zijn geraakt aan het compenseren van hetgeen u via uw bril zag. Ik kan u slechts een ding aanraden: hou drie weken uw bril af en kijk of u genoeg ziet. U ogen kunnen dan weer aan normale omstandigheden wennen en dan meet ik uw ogen nog een keer op."
Je zou bijna denken dat de opticien geld vraagt voor deze controle. Niet dus. Hij slaat dus geen slaatje uit mijn komst. Apart. En schokkend. Ik ga nu opeens brilloos door het leven! Een wonder. Het is even wennen…
Floris Mulder 
Ik wist dat de buitenlucht en het platteland een mens goed kunnen doen, maar dit neemt bijbelse proporties aan, Floris!