Computer zwaar gewond, misschien fataal

Mijn lieve Apple begroette me nog wel met zijn traditionele, beetje mysterieuze openingstune maar daar bleef het bij. Normaal springt zijn blauwe kijker vrolijk aan, alsof hij blij is om me te zien, nu bleeft het scherm van mijn trouwe werkpaard helemaal zwart.

Opeens ben ik onthand. Mijn werk draait om de computer en ook deze blog tik ik normaal op mijn zilveren maatje. Nu leen ik even de computer van mijn schoonouders. Om te melden dat het voorlopig even stiller is op deze blog. Tot mijn laptop gemaakt is. Zodat hij me begroet niet meer alleen met geluid maar ook met beeld. Ik hou u op de hoogte.

Ellende

De tijdelijke uitval van de computer was onderdeel van een rampzalige 24 uur. Het begon donderdagavond met de installatie van de nieuwe modem van Ziggo, ze stuurde het apparaat op zodat ik nog sneller kan internetten. Het ding kreeg ik niet geactiveerd en de begeleidende brief adviseerde om Ziggo te bellen. Maarrrrr we bellen via de modem – die het dus niet deed, mijn werktelefoon staat geen 0900-nummers toe en met de pre-paid telefoon van Fleur is het ruim een euro per minuut. Oude modem teruggezet maar de telefoon doet het daar ook niet meer mee. Toch gebeld met de telefoon van Fleur maar de zakelijke stem van Ziggo meldde dat de wachttijd langer zou zijn dan normaal. Ik heb ooit al eens 20 minuten bij Ziggo aan de telefoon gehangen… Het idee van een rekening van bijna 30 euro stond me niet aan en ik haakte af. Ik verzin later wel een oplossing.

Vrijdag deed mijn computer het niet meer, lukte de montage van een video voor geen kant, kreeg ik een leencomputer die langzamer bleek dan een prehistorische slak en eindigde ik de dag met onhandig gedrag op een borrel.

Intussen viel Saar tijdens de judoles op haar tanden en moest Fleur het bloeden stelpen. En dit alles nadat Fleur vanuit de stad naar huis had moeten lopen nadat een onverlaat haar band lek stak.

Welke ellende volgt? Of is het na 24 uur echt voorbij?