Spoorwegmuseum

Fleur is een dagje op bezoek bij haar goede vriendin L. De dames maken de Maasstad onveilig. Terwijl ze genieten, laten wij ons niet kisten. Samen met Saar, Fien en Bas ben ik vandaag naar het Spoorwegmuseum gegaan. Met de trein, natuurlijk.

De reis was eigenlijk het grootste avontuur, al was ik onder de indruk van het museum zelf. Mooie collectie, prachtige gebouwen, veel te doen voor kinderen, veel lering en veel vermaak. Naar verwachting vonden de kinderen het heerlijk om rond te dwalen tussen het oude ijzer. Al bleek onze grootste fan, Bas, toch in dubio zodra de glijbaan in zicht kwam (klik op de foto voor een vergroting).

De kinderen gedroegen zich de hele dag als engeltjes. Ze luisterden meestal na twee keer vragen, al stel ik zo min mogelijk vragen en geef ik vaak opdrachten omdat ze anders simpel zeggen: "Nee, dat doe ik niet. Dan had je het maar niet moeten vragen." Het liep als een trein. En toch ben ik op. Want drie kinderen tussen heel veel treinen, je blijft toch de hele tijd alert. Dat kost ook energie. Al levert de herinnering weer energie op…