De boom stond er al in 1967/68. Het blijkt uit de foto in het album bij mijn ouders. Aan het eind van de jaren zestig was het al een stevige boom. Zeker als je nagaat dat hij sindsdien niet veel groter meer is geworden. De echte groei was er toen al uit.
Toen volwassen, nu een oude man, een stokoude man. Zijn leven als appelboom is geleefd. Het zit d’r op.
Wij speelden vroeger al met onze neven rond de boom. Nu zal de oude man geen appels meer geven maar als speelobject gaat hij een tweede leven beginnen. Wel moet hij gestut, zijn rimpelige wortels in de grond zijn niet meer sterk genoeg om grip te houden als kinderen spelen in de overgebleven kruin. Gisteren ‘knipten’ we de oude man bij…kijk goed naar de takken.
Floris Mulder 
Wauw, wat maak je een op het oog simpel verhaal boeiend met internet. Goed bezig, ook met je wandel-map en vooral je videoblog! (Wel oppassen dat je niet de hele week hetzelfde overhemd aanhebt, hahaha…)