De weergoden hebben besloten om mij een stralend vaarwel te geven. De zon brand en de perstribune is niet overdekt. Gisteren stapte ik dan ook met een galmende koppijn naar beneden. Het petje blijft vandaag de hele dag op mijn hoofd en mijn huid wordt zwaar beschermd door factor 30, ieder twee uur een nieuwe laag! Deze maatregelen voorkomen niet dat de eerste druppels van mijn hoofd glijden.
Op deze laatste werkdag word ik voor het eerst gegrepen door het ‘toernooi gevoel’. Op grote toernooien duurt het altijd even voordat je ‘er in’ zit. Het leven op het complex van de Dutch Open Tennis is vanochtend weer langzaam opgestart. De standhouders openen hun tenten. Op het terras van het perscentrum c.q. spelershome dronk ik een kopje koffie en las ik de kranten.
Iedere ochtend ligt op de persdesk een knipselkrant. Hier in vind je alle artikelen die in de kranten zijn verschenen. Handig. Het scheelt een hoop zoeken en vieze vingers. Het is aardig om te zien dat de meeste kranten hetzelfde schrijven. Niet gek, de verslaggevers bezoeken allemaal dezelfde persconferentie. Zo schreven alle journalisten over het nichtje van Sluiter die ernstig ziek is. Hij haalt daar zijn inspiratie vandaan. Een mooi verhaal. Volgens mij is de Rotterdammer daar goed in, zijn verhaal ‘verkopen’.
Nog een aardige uit de kranten. De Volkskrant en Trouw schrijven over de ‘Peruviaan Horna’, NRC (de beste krant van Nederland) schrijft over de ‘Peruaan Horna’. Wat is juist?
Floris Mulder 