Een aarzelend stemmetje nam de telefoon op. "Spreek ik met Sarah?", vroeg ik. Het bevestigende antwoord liet even op zich wachten. Ik belde naar huis om van mijn oudste dochter te horen hoe haar eerste echte schooldag geweest is. "Ik vond het heel leuk maar we konden niet buitenspelen want het was nat.", zo liet Saar weten. Ik wilde vervolgens weten wat ze nog meer in de klas gedaan heeft vandaag. Dit keer zonder aarzeling kwam het antwoord: "Dat weet ik niet meer." Saar heeft het goed gehad op school en dat maakt me trots. Ze is al echt groot!
Saar vindt het goed als ik haar morgen naar school breng. Ik begin later (ivm FC Utrecht – AZ) dus heb ik tijd. Toen ik het vroeg, ging Sarah meteen enthousiast akkoord. Meestal kom ik niet tussen mijn oudste en mijn vrouw, maar nu dus wel. Wat een eer!!
Ik verbaas met intussen over de vele veranderingen die we deze dagen meemaken. De grootste staat nog te gebeuren. Het is rustig in de buik van Fleur. Zo rustig dat je bijna zou denken dat die kleine energie aan het sparen is voor een enorme inspanning…
Floris Mulder 
Lekker hè, die eer. :-))