De trein is dendert al weer. Gisteravond speelde FC Utrecht en dat betekende dat er meteen weer gewerkt moest worden. Daarnaast zijn de voorraadkasten weer gevuld, zijn de kinderen thuis (na een heerlijke week bij Oti en Apa (Fien’s benaming voor Opa Hein)), is de administratie bijwerkt en ga ik nu de strijk doen. Het is mijn beurt. Olà, olé. Ondanks al deze zaken die Istanbul naar de achtergrond proberen te dringen, kleeft de geur van de ‘poort naar Azië’ nog in mijn neus. Helemaal als ik de foto’s bekijk. Ik ben aan het selecteren, maar hier is alvast een voorproefje op hetgeen dit weekend nog volgt. Ik heb ‘m zelfs een titel gegeven: ‘De Koperen Ploert boven de Gouden Hoorn‘.