Op weg van het station Utrecht Overvecht naar mijn werk gebeurde er vanochtend iets wonderbaarlijks. Ik waande me opeens in een dorp. Nu zit het al in de naam van de Utrechtse wijk waar ik doorheen liep: Tuindorp. Met mijn rugzakje slenterde ik langs een man op een bankje. ‘Goedemorgen’, klonk het vriendelijk. Even verderop ontmoette ik twee dames. ‘Hallo’ en ‘Goedemorgen’, klonk het opgewekt. Zo ging het vijf ontmoetingen achter elkaar door. Hoezo gaat het slecht met de normen en waarden in Nederland? We zien elkaar best staan. Alleen lijken ze dat in Den Haag niet te willen zien.