Zoekend naar rust, ruimte en lentegevoel. We dachten het bij mijn ouders te vinden. In het Drentse land. Rust vonden we. Ruimte ook. En het lentegevoel was er ook. Het was er groen. Het was er warm.
Toch hebben we ons in een ding vergist. We hoeven voor het lentegevoel helemaal geen anderhalf uur in de auto te zitten. Bij terugkomst in ons kleine huisje, bleek het lentegevoel op tafel te staan. Janneke, onze vrouwelijke vogel, heeft 2 (!) eieren gelegd.
Hele kleine eitjes. Saar keek er met grote ogen naar. We hebben ze weggehaald. Ze waren al koud. Om Janneke (en Jip) te troosten, heeft Fleur een badje voor ze gemaakt. Een klein bakje water, midden in de kooi. Ze poedelen er lekker in. Een eitje is gesneuveld bij het weghalen. De ander ligt hier in de keuken. Gelukkig is het eitje zo klein, dat we ons bij het zondagsontbijtje niet kunnen vergissen…
Floris Mulder 
Zie ik dat goed? Klompen?