Ik zat gisteren klem tussen de verjaardag van Saar (heel gezellig), boodschappen (prima), een ziekig lichaam (niet best) en mijn werk (tegenvallende drukte). Toen ik me gisteravond uiteindelijk in het warme bad hees, was ik nog niet toegekomen aan het uploaden van foto’s en filmpjes. Mea Culpa. Ik beloof gewoon niets meer. Dan kan het ook niet verkeerd gaan. Intussen stapelen de foto’s zich in onze computer op.
Saar is gisteren uit haar dak gegaan. Allerlei mensen kwamen op audientie. Ze is zo verwend dat ik genegeerd kon worden bij thuiskomst. Geen knuffel, geen kus. Maar toen de stilte terugkeerde… het huis leeg was… Saar haar pyjama aan had… Toen was het tijd voor de knuffel. Ik sta bij de koelkast. Sarah komt op haar blote voetjes aangerend. ‘Je moet me optillen!!’ Wat volgt is een krachtige knuffel van mijn dochter die net 3 is geworden. Heerlijk. Deze rottige dag blijkt een schitterende dag te zijn!!
Floris Mulder 
Juist ja… 🙂