Een boze kijker stuurde een mailtje naar onze redactie. We moesten de kinderen van de familie Kas met rust laten. De familie Kas uit Zeist is drie maanden spoorloos geweest. Vader, moeder en de 4 dochters. Ze zwierven door Nederland en Duitsland. Vorige week merkte een jogger de familie ten zuiden van Munchen op. In een verlaten gebied. In het bos. Ook wij hebben hier over bericht. Net zoals we dat regelmatig deden sinds hun verdwijning in augustus.
We hebben ons altijd redelijk op afstand gehouden. Natuurlijk wilden we praten met de kinderen. We wilde hun verhaal brengen. Maar we zijn niet gaan spitten. We hebben het verzoek van jeugdzorg om afstand te houden na de terugkeer van de kinderen gerespecteerd. Dus de opmerking van de boze kijker is niet terecht.
De kinderen hebben vandaag overigens wel in het openbaar gesproken. Het Jeugdjournaal sprak met ze. Niet over de reden van hun vlucht – de vader zou financiële problemen hebben. Het verhaal in het Jeugdjournaal is aardig. Zeker omdat de twee dochters voor de camera een beetje naïef overkomen. Ze zijn 14 en 15 jaar oud. Maar nog heel kwetsbaar. En hun vader… die blijven ze trouw. Indrukwekkend. Wellicht omdat ik zelf vader ben. Iedere vader zou trots zijn als zijn kinderen zich zo opstellen. Ondanks alle ontberingen en een hele rare geschiedenis…
Klik op de foto voor het interview in het Jeugdjournaal. Copyright NOS